“Zou ik nou nooit uitgeluld raken?”, vraag ik mezelf soms af. Wat als ik geen woorden meer kan vinden om mijn blog te vullen met levenszaken en jolijt?? Hoe doen dichters dat, of singer songwriters? Hoe vaak is de liefde al bedicht en bezongen? Is taal dan nooit ‘op’?
Aanvulling van onze woordenschat is niet echt hoopgevend voor de romantici. Laadpaalklever doet, behalve ergernis, geen zoete emotie vloeien. Net zomin als digibesitas, pietenpact of sjoemelsoftware.
Het blijft een recept; woorden die je kent, mengen tot jouw boodschap.
Er wordt wat geluld! Is het niet verbaal, dan wel digitaal en vaak zó inhoudsloos. Lullen om te lullen, doodsbenauwd voor stiltes. Merk het bij mezelf. Zie zorgwekkende overeenkomsten met een praatzieke, ouwe tante uit mijn jeugd. Net als zij voorkom ik enge stiltes met leeg gewauwel. Misschien onderken ik de kracht van stilte?
Is er voor het woord stilte maar een enkel synoniem; voor de láding van stilte schieten woorden tekort! Beladen, vredig, vijandig, gezwollen(!), liefdevol, dreigend, af- of goedkeurend, zoet, eindeloos, licht, etc., etc.
Besluit (mijn) stiltes te onderzoeken.
Onlangs een langere autorit met mijn lief. — nog in min of meer ‘ontvoette’ status, hang ik als aangeschoten wild met de pootjes omhoog achterin; een goede onderzoekspositie —
Ontdek, dat wanneer ik niet oeverloos loos lul, grote delen van de rit in stilte verlopen. Onderzoeksvraag: is dit een inhoudslose, veilige, verveelde of volwassen stilte? En wie begint met stil zijn?
Bedenk hoe vaak ik in een restaurant naast buitengewoon zwijgzame lieden zit. Vroeg me altijd af wáár ze in godsnaam zijn gestopt met praten… en waarom? Bedacht nooit positieve redenen voor hun stilte, zoals begrip, weten, liefde.
Y z’n stilte is niet ongemakkelijk, míjn ingehouden stroom geblaat legt een drukje!
Ik heb wat te leren in mijn stilzijn!
Ik zou willen dat ik stilte kon gebruiken in mijn teksten. De kracht van stilte is ongekend; voor wie het horen wil!
Hoe indrukwekkend de boodschap van stilte kan zijn bleek in de speech van Emma Gonzalez, na het afschuwelijke schietincident op haar school in Parkland, Florida. Wereldwijd had deze stilte meer impact dan alle kogels die in luttele minuten zovele levens verwoestten.
Misschien is de kracht van stilte wel groter dan de kracht van het woord. Maar stilte in het geschreven woord werkt niet. Drie weken aaneen een blanco pagina op Midlife Pleasures geeft weinig sjeu aan ons midlifezware bestaan! Vele lezers zouden uit onbegrip afhaken.
Dus blijf ik hier voorlopig gezellig schrijvend kletsen. En ondertussen onderzoeken welke kracht in mijn stiltes huist. Wellicht moet ik een stilte-retraite ondergaan, maar als het zover is, zal ik jullie daarvan onverbloemd verslag doen.
Jeanette
Deel met wie je dit midlife pleasure momentje gunt!
Makkelijk via onderstaande links
2 pings