De bal

Flexitariër… demitarist… vleesmijder… vleesminderaar… vleesminderaar light… semi-vegatarisch…
Zo even een paar begrippen waarmee we de bochten aangeven waarin we ons wringen om ‘duidelijk’ te maken dat we héél goed bezig zijn in het reduceren van onze vleesconsumptie!
Iedereen doet wel een beetje z’n best om dierenleed te verminderen en de aarde te sparen.
En de commercie speelt handig in op onze behoefte verantwoord te kanen:
je kunt een 15-daagse cursus “Vleesminderen” volgen bij de Hippe Vegetariër (alwaar je, als goedgelovige, ook je ‘Vegabijbel’ kunt bestellen)

Ook ik ben zoekende naar mijn identiteit als vleesetend karakter.
Behoor ik tot de flexitariërs?
Het begrip flexitariër is al zo uitgerekt, dat zelfs de meest hypocriete demitarist zich senang voelt bij dikke biefstukken, gehaktballen, schnitzels, kippendijen of rollades… maar dan wel héél af en toe!!
De ene flexitariër eet voornamelijk vegetarisch en één of twee dagen per week vlees, de andere eet één of meerdere dagen per week géén vlees…
Het begrip is net zo flexibel als de invulling.
Je kunt ‘vleesarm’ eten of vlees mijden en dan ben je een ‘vleesmijder’.
Het spectrum van ‘vleeslozen’ naar ‘vleesminnaars’ is breed!
— ik mis overigens de ‘vleeslozen’ als groep; wellicht roept deze term andere associaties op. Ach, en nu ik erover nadenk; in het me-too tijdperk is ‘vleesminnaar’ ook dubieus… —

Ik hang, buitengewoon hypocriet, ergens tussen vleesarm en vleesminnaar!
Niet in de laatste plaats omdat ik kook voor twee notoire vleesliefhebbers!
Ben dus al langere tijd, ook voor hen, aan het vleesminderen.
Dat vereist strategie!
Mijn idee om zonder meer de kippendijen te vervangen door een vage-vega-variant, viel niet in goeie aarde. Toegegeven: het was ook niet te vreten!!
Maar af en toe een vleesloze maaltijd op tafel gaat prima, mits het vleesloze niet wordt benadrukt met pruttige alternatieven. Gewoon een (h)eerlijke vegetarische maaltijd is een stap in de goeie richting.
Maar mijn vleesminderdrang gaat verder!

Met schaamrood op de kaken moet ik toegeven dat ik uit een pond (runder)gehakt (geen kiloknaller!) vier ballen draai…
Inclusief alle extra’s om zo’n bal tot een exclusieve ‘Sjaan-bal’ te maken, haffelen we toch p.p. iets meer dan anderhalf ons naar binnen.
Dat moest anders. Ik draai nu van hetzelfde pond 6 ballen… Voor twee dagen vlees bij de maaltijd.
Zelf heb ik aan zo’n balletje eigenlijk al teveel, maar mijn tafelgenoten staarden vol ongeloof naar hun bal en naar mij!
“Ok, als je je bal voor morgen nú wilt eten, prima! Heb je morgen geen vlees!” Wie dan leeft, wie dan zorgt; beide ballen waren in een mum verdwenen.

Net als ten tijde van vier ballen, bleef er nu ook één balletje achter in z’n jus: mijn balletje voor morgen!
Probeerde hem met hand en tand te verdedigen, maar het was zinloos; de vleesminnaars deelden de buit triomfantelijk.
Mijn straf was passend: twee dagen vegetarisch!!

Jeanette

Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook