Altijd vol ideeën, maar wat komt van de grond?
Het idee zelf is altijd vrij van sores.
Alles kan, dus de mogelijkheden zijn eindeloos ………. in je hoofd.
Langzaam daal je en raken eerst je tenen de vloer;
‘Wat als ……’ ‘Hoe moet ….’ ‘Wanneer kan ……’
En plots sta je met beide benen tot aan je enkels in de klei!
Wat eerst een vrolijk wolkje vol mogelijkheden leek, waar je lichtvoetig achteraan danste, blijkt nu een laaghangende, smog-achtige substantie, die alle briljante hersenspinsels zonder pardon opslurpt en even later uitspuugt als een
brij ellende ……… in je hoofd
Ok, mijn blog! Nauwelijks viral, of de positieve reacties stromen binnen. Het aantal volgers stijgt dagelijks exceptioneel en volgens de statistieken ben ik
trending ……. in mijn hoofd!
Ik smijt nu al met termen, waarvan ik de betekenis moet googelen (of googlen?)
Tot nu toe had ik zo mijn eigen interpretatie.
Blog (klinkt ook nog lobbig): terugkerend gewauwel over dagelijkheidjes, wat zo nodig met jan en alleman moet worden gedeeld
Viral: virale infectie, maar dan virtueel
Sociale media: sociale (?) interactie via pc (achterhaald) tablet of mobiel.
Was vandaag weer zo sociaal bezig; 30 berichtjes geliked!!
Een hoge shareability hebben -hoe bedenken ze het- …….
naast de ‘aaibaarheidsfactor’ heb je nu ook een ‘shareabilityfactor’: je bent fijn om te delen!
Enfin, ik struikel dagelijks over nieuw jargon wat ik me eigen moet zien te maken om überhaupt mee te kunnen doen.
Naast het leren van een nieuwe taal, moet ik ook ‘blog-regels’ respecteren!
Opleuken is een must, dus moet bij elk verhaal een afbeelding geplaatst.
Niet de tekst, maar een foto moet de bezoeker overhalen om vooral het onderschrift te lezen.
Wat dan vervolgens niet langer mag zijn dan zo’n 200 woorden!
Breedsprakig als ik schrijf is dat toch wel een dingetje!
Dan bedenk ik mij dat wij ‘midlifers’ ook nog gewoon 400 woorden kunnen lezen, mits de ‘pleasurefactor’ hoog genoeg is.
Dus besluit ik eerst bij mezelf te blijven. Ik schrijf verhalen en soms een gedichtje.
In mijn geval is bij mezelf blijven ook: excuses zoeken om niet te hoeven beginnen.
Ik banjer dankbaar nog wat langer in de klei; redenen verzinnend om niet met de billen bloot te hoeven!
Een goede vriendin besloot mij uit de klei te trekken.
En zie hier: eindelijk ‘viral’!!
Jeanette
2 pings