Eindelijk!

Hoewel tal van ‘cornonanoden’ hoog zijn, staat ons kapsel met stip genoteerd!!
Al wekenlang het gesprek van de dag: de coronakapsels en de gevolgen van de ‘knip-het-zelf’ pogingen.

Vanaf het moment dat ‘HET’ weer mag, blijkt een knip- en/of kleurbeurt verheven tot één van de eerste levensbehoeftes en is het (virtueel) dringen voor die eerste plekken in de kappersstoel!!
Facebook vult zich met selfies vanuit de kappersstoel in verschillende stadia van coronakapselherstel.
Zelfs mijn eigenste Y heeft voor vandaag een plek geregeld!!
Nou heeft dat een reden…

Niet gehinderd door ijdelheid, draagt hij zijn kaler wordende schedel met verve. Soms zelfs grappend dat het tekort aan hoofdhaar in lagere regionen ruimschoots wordt gecompenseerd.
Maar maandenlang ontberen van een knipbeurt eiste toch zijn tol.
Elke buitenactiviteit resulteerde in een coupe-windkracht-veel, waarop Einstein jaloers zou zijn geweest.
Het moest eraf!
En ik moest dat doen…

De stoel, waarop hij zijn knipbeurt moet ondergaan staat midden in de keuken. Wikkel een oud laken om hem heen, zodat de weelderige krullen worden opgevangen.
Mijn equipement bestaat uit een kam, een keukenschaar (…) , een nagelschaartje en een tondeuse zonder opzetstuk.
Ze zeggen dat je je gevoel moet volgen als kaders van ervaring zijn weggevallen of niet bestaan.
Dus ik ga ervoor, met open vizier…
Kan wel nadenken over een model, maar krijg geen beeld.

Besluit bestaande lijnen te volgen en die vloeiend steeds een stukje korter te maken. De keukenschaar (‘grote stappen, snel thuis’) valt al na de eerste pogingen af. Te dik voor het fijne haar en ik mis het fingerspitzengefühl!
Pak stoer de tondeuse. Terwijl ik de kam door zijn haar beweeg, scheer ik in een sierlijk meegaande beweging de uiteindjes af.
In de nek gaat het voorspoedig. Met een duidelijk te volgen lijn lukt het me een speelse overgang te krijgen van haar naar huid!
En ook de volhardende, maar sterk uitgedunde grijze haren bovenop Y z’n schedel volgen welwillend mijn route met de tondeuse.

Nu de zijkanten, het moeilijkste gedeelte! Koste wat kost wil ik het tegenwoordig zo populaire luizenpad boven het oor voorkomen!
(dat zou overigens, samen met een grote bloempot, het hele proces aanzienlijk eenvoudiger maken)
De tondeuse lijkt gretiger te worden en er zijn gebiedjes waar ik steeds langer bezig ben met herstelwerkzaamheden!!
Vreemd genoeg lijken uitschieters elkaar op te volgen en ineens mist er een grote hap haar vlak boven Y z’n linkeroor!!
Probeer de schade te bedekken, maar het rampgebied is te groot of het omliggende haar te kort!
Symmetrie geeft rust, maar om nu eenzelfde krater te creëren aan de rechterkant, gaat mijn kapperskunst te boven.

Inmiddels heeft de krater wel iets aan diepte ingeboet en weet eenieder dat het resultaat van de thuisknipbeurt míjn verdienste is!
Dus gun ik Y vandaag van harte zijn plek in de kappersstoel!

Jeanette

Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook