Terug op de camping voor wat zonovergoten weekenden en eindeloze inspiratie voor m’n blog. Het eerste item wat aan de orde komt: het ei. Hoe toepasselijk aan de vooravond van Pasen.
Overigens, de link van Pasen en eieren is op z’n minst vreemd te noemen; een verbastering van wedergeboorte, vruchtbaarheid en nieuw leven. Maak er maar (paas)brood van, geen hond die zich er druk over maakt.
Onze traditie met eieren is een oude en nogal vastgeroest: thuis op zondag een gekookt eitje bij het ontbijt (waarbij altijd eentje extra voor Fair, onze hond). Op de camping is het ontbijt elke dag een feestje en behoeft een eitje, zo ook Fair.
Een minstens zo oude frustrátie is het bereiden van hét perfect gekookte eitje, PGE!
In ons geval is dat eentje met stevig eiwit en een dooier waarvan de kern voor 3/4 lobbig vloeibaar is. In al die jaren zijn de PGE’s absoluut in de minderheid.
Door ons jarenlange geploeter om tot het PGE te komen, voel ik een licht tot matig wantrouwen jegens hen die prat gaan op hun ei-kook-kunst en voor wie een Perfect Gekookt Eitje eerder regel dan uitzondering is!
Wanneer ik onze ei-kooktijd-frustratie deel met anderen, blijken kooktijden enorm uiteen te lopen! Het grootste verschil zit in het moment van tewaterlating. Vanaf de start in koud-, tot afstorten in kokend water. De definitie van het PGE verschilt per persoon, maar in elke groep bevindt zich wel een verdachte enkeling die, naar zeggen, 98% scoort met het Perfect Gekookte Eitje!
Op de camping ontberen we een kookwekker en komt het helemáál aan op fingerspitzengefühl, concentratie en onverdeelde aandacht. De ervaring leerde dat een biologisch (uiteraard) kippenei, maat L op caravangas, drie minuten zuivere kóóktijd vereiste. Ik zocht in ons stapeltje meegebrachte cd’s (voor de portable radio/cd-speler) naar een nummer van 3 minuten. “Cuando ya no me Quieras” van Maria Dolores Pradera voldeed met 3.01 minuut aan de kooktijd van onze eitjes. Vele ochtenden begeleidde dit heerlijke nummer het kookproces. Resultaat: redelijk tot goed.
Met de komst van spotify bleven cd’s en -speler thuis en verwaterde ook het strakke regime rondom de eikooktijd. Een periode van vertwijfelde pogingen brak aan en de staat van de eitjes varieerde van witgele blubber tot stuiterballen met een blauwachtige dooier.
De enige die met smaak elk resultaat verorberde, was Fair.
En toen was er… Siri!!!
(ander onderwerp, niet minder komisch, onze niet aflatende strijd: Y z’n iPhone versus mijn Samsung…)
Als onze eitjes ‘tegen de kook’ aanzitten, staat één van ons klaar met de iPhone. Bij de eerste bubbels krijgt Siri het commando: “Timer! Tweeënhalve minuut!” waarop ze met haar immer vriendelijke reactie de kooktijd start. Met tweeënhalve minuut hebben we een tikje speling om, naar eigen inzicht, nog een persoonlijke touch aan het eitje mee te geven. Het resultaat is als álle voorgaande jaren: het PGE blijft een gelukstreffer!!!
Fijn paasweekend met veel Perfect Gekookte Eitjes!
Jeanette
Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook
Recente reacties