Het wringt…

Vaak laat mijn achtergrondinformatie te wensen over en reageer ik op een beeld of een uitspraak vanuit een eerste emotie.
“Volg je gevoel, vertrouw op je intuïtie!” hoorde ik vaak en was ook mijn advies aan anderen, als ik ff niet meer wist welke andere raad nog bij zou dragen tot een oplossing.
Inmiddels ben ik erachter gekomen (al…) dat ook mijn intuïtie ligt te verstoffen onder een dikke laag (voor)oordelen en vastgeroeste meningen en moet ik diep nadenken over wat ik zou doen als ik mijn intuïtie zou volgen….
Maar diep nadenken is toch juist killing voor mijn ‘onderbuikgevoel’?

Gelukkig wist zelfs Einstein, toch wetenschapper pur sang, in al zijn wijsheid het onderbuikgevoel op waarde te schatten.
En hoef ik me niet enkel daarop te verlaten; ook mijn ratio mag de ruimte krijgen, al is het dan als ‘knecht’!
Wat een mooie quote, juist in deze tijd:
“…forgotten the gift and honors the servant!”
En zo akelig voelbaar!
Toets mijn eigen mening vaak ook niet aan mijn gevoel!
‘Blaf’ uit gewoonte, frustratie, onmacht of luiheid soms volkomen ongenuanceerd mijn reactie de wereld in!
Het ergste: veroordeel dit blaffen blaffend scherp bij anderen!

Waarvan akte, dus actie!! Bewustzijn is de eerste stap!
En ik heb de tijd; ‘immobili-tijd’!!
Onbewust was ik al begonnen. Onlangs, tijdens mijn opleiding als voedingsdeskundige voor honden, was het van het grootste belang om verder te kijken dan wat je ziet en hoort. Baasjes ‘kleuren’ graag, want hun liefde is onvoorwaardelijk en de zorg altijd optimaal.
Naast het beeld is de context net zo belangrijk als het boven tafel krijgen van feiten. Voorbeeld: hondenwandelingen van minstens anderhalf uur, worden na (vriendelijk edoch vasthoudend) doorvragen vaak teruggebracht naar de werkelijke 15 minuten per keer en daarmee een belangrijke aanwijzing in die paar kilootjes teveel!
Én… werd mijn eerste oordeel van ‘feeder’ bijgesteld naar ‘geen wandelfanaat’!
Resultaat gelijk, maar oorzaak (en dus ook aanpak) totaal verschillend.

Gisteravond: Nederlands elftal speelt in Qatar. En ik kijk (min of meer ‘mee’). Laat me zelfs meesleuren in de spanning en kan die bal wel in het doel van de tegenstander kíjken!! Wil dat ze winnen!
Vergeet ‘voor het gemak’ al mijn tegenstand.
Tegen mensenleed en -uitbuiting, corruptie, hypocrisie, idiote geldstromen en dikke middelvingers tegen welke vorm van duurzaamheid ook!
Vergeet voor het gemak mijn onderbuikgevoel en ga voor vermaak!

Of kijk toch met een andere blik naar ‘stromen asielzoekers’, nadat ik de ongelooflijk indrukwekkende film “The swimmers” heb gezien.

Het wringt! Ja, het wringt overal om me heen.
De wereld veranderen ligt niet direct binnen mijn vermogen, maar het ontwringen van mijn eigen ‘blaffen voor het gemak’ verdient aandacht!

Jeanette

Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook