‘Beter een goeie buur dan een verre vriend’, gaat niet in alle gevallen op.
Gelukkig zijn buurschappen op de camping meestal van tijdelijke aard en soms is dat buitengewoon prettig…
Heb geleerd dat je campingburen, naast een vriendelijk “goeiendag” in het voorbijgaan, in eerste instantie maar beter links (of rechts) kunt laten liggen.
Maar mijn altruïsme (zeer selectief…) is hardnekkig en zodra ik buren zie worstelen met wat voor probleem ook, denk ik dat een helpende hand onontbeerlijk is. Ik vul de ‘nood’ in en schiet te hulp.
Zo ook heden ochtend. Nieuw aangekomenen worstelen met de tochtstrook en wielflap. (moge duidelijk zijn: stroken waarmee je tocht van onder de caravan voorkomt)
Ik schat de leeftijd: aanmerkelijk grijzer, dus vast véél ouder dan ik… en loop ernaartoe.
“Komen jullie eruit?” vraag ik neutraal?
De blik van de heer des caravans spreekt boekdelen. “We hebben hier een grote, rustige plek gereserveerd, zodat we in alle rust de nieuwe voortent op kunnen bouwen zonder dat iedereen zich ermee bemoeit!”
“Mozes, wat een lul zeg!”, bid ik in stilte.
“Sorry, fröbel lekker verder samen. Het was goed bedoeld!” komt er ongemeend uit. Jammer genoeg draal ik nog even beleefd en gaat hij los als dé caravan-expert-bij-uitstek!
“Ik was ook één van de eersten met een mover!” ratelt hij zijn grootse triomf op kampeergebied op. “Zelfs de Duitsers hadden zoiets nog nooit gezien!”
“Goh!”, zeg ik terwijl ik me afvraag in welk Duits gat hij dan was neergestreken.
Ik verwijder mezelf langzaam uit zijn aura van zelfverheerlijking en herstel langzaam onder Y z’n liefdevolle nazorg.
Als ik hem ook nog met een meetlint aan beide kanten de exacte hoogte van het voortentdak zie bepalen, ben ik zielsblij met zijn botte afwijzing van hulp!
Even later brult hij als gesjeesde legercommandant om de 4 seconden een “Húp!!” waarna zijn vrouw braaf de pees van het dak een stukje verder door het railprofiel trekt…
Toch kun je niet altijd van het slechtste uitgaan.
Ooit zijn we onze naaste buren te hulp geschoten, om na veel zwoegen en zweten te ontdekken dat bij de voortentuitrusting het complete dak ontbrak!!
Kijk, en als je dáár dan de humor van inziet, mag je als troost bij ons aanschuiven om het verdriet te ‘verdrinken’ met een goed glas wijn (of meerdere…)
Het resulteerde in friends for life!
Jeanette
Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook
4 pings