Hoewel ik al jaren probeer bewust om te gaan met wat leeft, loert hypocrisie venijnig om een hoekje!
Schuldgevoel, nachtmerries en diepe rouw na het klieven van een onschuldige rups – https://www.midlifepleasures.nl/alledag/bio-logisch/ – behoeden mij niet voor een huichelachtige benadering van kleinere geleedpotigen en naaktslakken.
Voor die laatsten komen op internet de meest gruwelijke martelpraktijken voorbij, teneinde de legers die momenteel de tuinen leegvreten, doeltreffend de nek(?) om te draaien!
Ik gedoog de naaktslak!
Niet omdat het beestje mijn hart roert; kan het gewoon niet opbrengen ze op te pakken. Vertrouw op natuurlijke vijanden om de aantallen te reduceren. Overigens met weinig resultaat!
Minder ‘laisser faire’ ben ik tegenover muggen en vliegen!
(Huis)vliegen zijn irritant en moeilijk te doden, ♀steekmuggen sneaky en hongerig!
Daar Y sinds lang zijn taak als jager van het gezin heeft losgelaten, rest mij het vrijhouden van woon- en slaapvertrekken van zoemende en stekende gevleugelden.
Scan, voordat ik in bed stap, de omgeving op geduldig wachtende bloeddorstigjes.
Geniepig houden ze zich schuil tot ik bijna in slaap val…
Wacht nog even, in de hoop dat ze zich laven aan mijn bijslaapje; meestal tevergeefs!
Knip het licht aan. Voor het gespuis teken om te verdwijnen! Neem mijn wapen ter hand, een muggen-taser in de vorm van een klein tennisracket, en ga op jacht. Eenmaal gespot, is de mug ten dode opgeschreven! Jarenlange training heeft mijn killer-skills geperfectioneerd.
Met satanisch genoegen grill ik de mug op mijn stroomstootwapen!!
De geur van gegrilld vlees vult de slaapkamer. Wip ‘m nog even om, zodat het vlees aan beide kanten gelijkmatig roostert.
Terwijl ik me van het lijkje ontdoe, vraag ik mij steeds opnieuw af op welk punt de liefde voor dieren stopt en mijn killer-instinct het overneemt?
Jeanette
4 pings