Om praktische redenen…

… worden vele beslissingen genomen.
Gespeend van enige emotie kan heel makkelijk zijn. Lekker rechttoe rechtaan; het is niet anders, dus doen we het zo.
Scheelt een hoop discussie en oeverloosheid.

Joechei, we gaan trouwen!!
Weliswaar om praktische redenen, maar we hadden ook kunnen gaan voor ‘geregistreerd partnerschap’; helemáál prozaïsch!
De notaris liet ons de keuze hoor; adviseerde, in een wirwar van te regelen zaken, een huwelijk/partnerschap als ‘makkelijkste oplossing’!
We stappen in het huwelijksbootje! Na een jaartje of 25 samen ‘smaakt’ het toch een beetje vreemd!

Onderweg naar huis grinniken we ons door de te verwachten ceremonie, ontdaan van enige romantiek, gewoon praktisch.
Ok, we vertellen het niemand. Alleen de kinderen, die kunnen dan gelijk optreden als getuigen! Heel praktisch!
Zijn dan tevens onze bruiloftsgasten! Feestje vieren met z’n vieren is heel leuk!
Sparren nog een beetje over onze kleding. Y ziet mij in maagd’lijk wit door de trouwzaal schrijden. Help ‘m snel uit z’n droom.

Thuis sober ik verder. Mijn laatste bruiloft was vol getuigd, dus geen referentie.
Ik google “trouwen” heel subtiel, maar word dagenlang gehersenspoeld met aanbiedingen; geen nee te koop voor de mooiste dag van je leven!  
Pulk er wat praktische zaken tussenuit: het huwelijk dient minimaal twee weken tevoren worden aangegeven bij de gemeente. Tijd voor ‘het gezag’ ons te screenen en voor ieder ander bezwaar te maken tegen onze plannen!
— geen idee in welke kast nog lijken zitten, maar wie wil mag ze afstoffen —

Het krijgt vorm: op dé Dag naar het gemeentehuis met ID, getuigen schuiven aan, een ambtenaar van de burgerlijke stand wil onze bevestiging in de vorm van een Ja!”, tekenen en klaar.
En toch… en toch…  als ik Y aan de telefoon hoor zeggen: “geen toeters en bellen hoor, gewoon een zakelijke overeenkomst…”, breekt mijn hart!
… het beeld van een kerstboom zonder piek, het taartje zonder kers, een fietsstuur zonder bel, een feestje zonder slingers …
Snikkend sleep ik er een etentje met onze getuigen uit!!!

Stralend besluiten we te gaan voor grátis, ten behoeve van vijf gangen!!
Ik zoek het op en constateer dat gemeentes vooropstellen dat trouwen loont! ‘Voor nop’ is van de prijslijst gevallen en staat ergens verloren vermeld:
“maandagochtend om 9.00 uur voor een ceremonie van 10 minuten, zonder gasten en/of toespraken”
We gaan ervoor, informeren de kinderen en prikken in overleg een datum vóór de komende feestdagen.
Kunnen we als echtelieden onder de kerstboom; hoe romantisch!

Bel burgerlijke zaken en vertel wanneer we in het huwelijk willen treden, voor de zekerheid een marge van drie weken aanhoudend.
“Dat gaat niet lukken! De eerstvolgende mogelijkheid is in april 2020!”…
Om praktische redenen stellen we ons huwelijk nog even uit…

Jeanette