Proeftocht…

Voorzichtig stap ik op het gazen trapje, wat keurig is uitgeschoven om het instappen te vergemakkelijken. Met een lichtvoetig hupje (waarmee ik zo’n licht beschamend zetje tegen m’n kont weet te voorkomen) stap ik verder omhoog de kar in. Houten bankjes langs de kant en een lange smalle tafel in het midden vormen het interieur van ons vervoermiddel.
Temperatuur 33 plus. J had al geadviseerd om achterin te gaan zitten om zoveel mogelijk ‘rijwind’ te vangen. Er zit een soort huifje boven ons hoofd. Waarschijnlijk bedoeld om droog te blijven in geval van stortbuien; zorgt er nu voor dat de hitte blijft hangen. Hoofden worden roder en overal vormen zich stroompjes zweet die (tevergeefs) weggedept worden.
Het feit dat we schouder aan schouder zitten draagt niet bij tot enige verkoeling. Gemoedelijk ingeklemd voel ik mijn temperatuur stijgen tot vapeur-onwaardige hoogtes!!!

“Rijden met dat ding!!”, smeek ik. Maar onze chauffeur, een buitengewoon hartelijke, gezellige en volslanke wijnboer bezingt alle verbeteringen aan zijn kar, waarbij hij zorgvuldig het deurtje sluit, mét splitpen. Dit moet voorkomen dat wij er straks één voor één uitvallen!
De tafel is niet bedoeld voor koele drankjes, maar geeft steun tijdens de tocht.
Na nog wat gejeuzel over het verkrijgen van een TüV keuring, teneinde gasten veilig te kunnen vervoeren (…) loopt onze gastheer naar zijn trekkertje.
Met een geweldige schok, waarbij we ons krampachtig vastklampen aan de tafel, begint onze trip. Dankbaar zoek ik verkoelende zuchtjes wind!

Slingerend door haarspeldbochten, langs afgronden en prachtige wijngaarden rijden wij naar onze eerste stop. Hier wijst onze gastheer trots hoever zijn druivenrijk reikt.
Nadat hij de enorme koelbox (bij gebrek aan ruimte ons voetenbankje) uit de kar heeft gezet en het trapje opnieuw heeft uitgeschoven, kunnen we uitstijgen.
Ieder krijgt een wijnglas aangereikt, waaraan een houder met touwtje. Bedoeling is dat wij het glas aan dat touwtje om onze nek hangen om verzekerd te zijn van ons eigen glas gedurende de hele reis.
De koelbox wordt geopend en de eerste wijnproeverij kan beginnen. Het touwtje is lang genoeg om te kunnen drinken, maar het vullen van het glas dwingt tot een ietwat ongemakkelijke buiging voor ‘onze’ wijnboer.

Niets verbroederd méér dan een lekker glas wijn en al snel vormen wij een hechte groep wijn’kenners’, die over elk glas wel iets te melden hebben.
De wijnboer schenkt royaal (iets met kosten voor de baat??) en voorziet ons van gortdroge stukken brood, waarna we buigend vragen om meer vocht teneinde dát weg te spoelen.
Met sprankelende oogjes en een brede glimlach, springen wij soepeltjes in ons rijtuig om de tocht te hervatten. Op de top van de berg met een adembenemend uitzicht, maken wij onze tweede ‘proefstop’. Een uitkijktoren nodigt uit tot beklimming om nog meer omgeving te kunnen bewonderen. Gewapend met een paar flessen ‘proef’ lokt onze wijnboer dorstige gasten de trappen op.
Y en ik blijven achter, samen met nog enkele hoogtevreeslijders.
Wij passen op de koelbox…

De tocht eindigt in het dorp op het terras van de wijnboer. Nadat alle wijnen zijn uitgestald op de tafels, mogen we nogmaals proeven voordat we onze voorkeuren invullen op bestellijsten.
Iets luidruchtiger dan eerder wisselen we smaken uit, en hier en daar zelfs delicate ontboezemingen… (waarvan men later hoopt dat de wijn ook ons aller geheugen heeft vertroebeld)
Dan ‘ontdekken’ we nog een keur aan hausgemachte Liköre, waarvan we toch moeten nippen ter beoordeling…
Uiteindelijk tipt onze gastheer dat we voor donker thuis moeten zijn.
— ik vermoed ter voorkoming van verder brallend overlast in de buurt —
Braaf gehoorzamend en struikelend over onze dankbetuigingen in het Duits rollen we op de bankjes van onze limousine en voordat de nacht valt levert hij ons af bij de camping. Opgetogen kletsend scharrelt een ieder in de richting van zijn of haar caravan.

Met dank aan H & J, die ons meetronen naar dit soort idiote belevenissen!
(zoals ook http://www.midlifepleasures.nl/alledag/spooktocht/ )
We hebben genoten en zo gelachen. Humor is overal!
Btw, ook zonder drank…

Jeanette

Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook