Er zijn van die typische momentjes dat ik denk wat meer inzicht te krijgen in mezelf (…)
Thuiskomen na een caravan vakantie is daar een voorbeeld van.
Je verruilt zo’n 20m² (waarvan de helft ten tijden van kou niet voldoende kan worden verwarmd en in de zon verstikkende temperaturen bereikt) voor een veelvoud en daar wringt het altijd die eerste dagen!
Die áfstanden van en naar alles doen me beseffen dat het huis véél te groot is!
In de caravan leef je half buiten. Deels noodgedwongen, omdat een hele dag ín je caravan zitten je gevoel van claustrofobie al snel aanwakkert, maar voor een groot deel omdat dat juist de charme van kamperen is: dicht bij ‘de natuur’!
Bij anderhalve zonnestraal, zit je al buiten met je bakje koffie (weliswaar in survival-bij-extreme-kou-outfit) en bedenkt tevreden zuchtend dat je dit, bij een temperatuur van 12°C, thuis echt niet in je hoofd zou halen.
— hóór de diehards zeggen dat je de echte kampeerbeleving enkel in een tent ervaart, maar mijn grens van ‘afzien’ ligt duidelijk hoger —
En dan dat heerlijke ‘alles onder handbereik’: overzicht, structuur en rust.
Ooit was mijn credo: “Ruimte heb je nooit teveel!”
Toen was ik me nog niet bewust, dat ik het teveel eraan vooral gebruik om chaos te verbergen. Voet ertegen en de deur dicht. “Opgeruimd staat netjes!”…
Het schrille contrast met de ieniemienie caravankastjes waar je stouwt wat nodig is, wordt ieder jaar groter. Moet zelfs toegeven dat een strenge selectie nog extra plek oplevert!
Ben dus (weer…) op zoek naar evenwicht tussen ruimte en woongenot. In ieder geval in m’n hoofd, want mijn fantasie is ruimteloos!
Wellicht een knus Tiny housje? Maar die trap naar een tweepersoonsbed onder de ‘nok’, is op zich al opstakelig en de ‘slaapkamer’ claustrofobisch laag.
Dus ‘gelijkvloers’ is aantrekkelijk, maar klinkt oubollig bestendig!
Want je wilt natuurlijk tot je 96ste lenig en flitsend de trap op- en afvliegen, liefst met losse handjes!
Ik word nu al doodgegooid met aanbiedingen van trapliften, sta-op fauteuils, doodskisten en/of hippe urnen, dat ik er wel voor waak om in alle rust woon-in-evenwicht mogelijkheden op internet uit te pluizen.
Het klinkt leuk allemaal, maar misschien is het wijs om te beginnen met
op-ruimen in de breedste zin van het woord. Terugbrengen naar wat ik werkelijk nodig heb en kijken in welke (woon)ruimte dat zou passen.
En als ik het even niet meer weet, is een weekje caravan genoeg!
Jeanette
Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook
4 pings