Het muizengebroed op het terras tiert welig! Ondanks strenge vorst en akelig weer, vind ik geen stijf bevroren, uitgemergelde lijkjes. Ze zouden het onder deze barre omstandigheden in de Oostvaardersplassen uitstekend doen!! En wat de koude niet overleeft, geeft minder schokkende beelden in de media.
Kleine opportunistjes zijn het! Leidt het voerbeleid van de grote grazers tot felle discussies; ik word totaal niet gekend in een eerlijke verdeling van voedsel buitenshuis. Erger nog, het enige wat ze van mij verwachten is voldoende aanvoer en verder geen bemoeienis. Ik ben gewoon een aanvoerslaafje, of aanvoermoer: plempen en wegwezen!!
Met de vogels heb ik dagelijks contact. De muizenfamilie is minder gericht op interactie. Had ik de muizenkeutels in de pindakaaspot-voor-vogels niet gevonden, had ik van hun bestaan niet geweten. En deze week kon ik, dankzij een dun laagje sneeuw, de nachtelijke routes in kaart brengen. Geen spoorzoeker van huis uit, duurde het even voordat ik het muizenspoor herkende. Had verwacht dat het staartje wel een sleepspoortje zou vormen, maar nee; een afvriezend ledemaatje zou desastreus zijn, dus staartje hoog!
De route naar de pindakaaspot-voor-vogels is niet muisvriendelijk. Gericht op een vrije aanvliegroute, is geen rekening gehouden met grondgespuis. Stronken, takken en planken zijn natuurlijke hordes die genomen moeten worden. Om nog maar te zwijgen van de pothouder zelf! Vereist het betere klim-, hang- en evenwichtswerk, om uiteindelijk het feestmaal te bereiken. Maar de beloning is groot! Vet met zaden en gedroogde meelwormen; prima dieet voor Siberische omstandigheden!
Verdacht ik de muizen nog van het ‘ruimen’ van de laatste restjes; afgelopen week zag ik ’s avonds vanuit het keukenraam een donker vlekje in een vólle pindakaaspot-voor-vogels!! Niet echt gecharmeerd van muizengespuis, vroeg ik Y om nader onderzoek bij de pot!
Totaal niet onder de indruk, loerden twee kraaloogjes Y aan, onderwijl rustig doorsmikkelend. Nauwelijks ruimte in de pot, maar plaats aan het banket is etend al snel gecreëerd!
Toen ik gisteravond opnieuw een gast in de pot ontwaarde, besloot ik een portretje te maken voor het nageslacht. Gesterkt door het weten, dat muizemans zich niet liet verjagen, zoomde ik dapper in vanaf een metertje of drie! Even in verwarring door teveel kraaloogjes, ontwaarde ik een muizendúo op het smalle randje!! In perfecte balans volgen de kleine lijfjes de ronding van de pot. Ik knip naar hartenlust; zelfs het flitslicht verstoord het muizen-vreetfestijn niet!
Na enthousiast de beelden aan Y te hebben getoond, besluit ik voor een close-up te gaan. Balancerend op de tuinbank nader ik de pot tot minder dan een meter!!!
Ik verdenk het dikke mormeltje wat er nu nog zit ervan, zijn maatje over de rand te hebben geflikkerd. “Delen is leuk, maar er zijn grenzen!”, vertelt zijn eigenwijze snuitje!
Jeanette
Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!
4 pings