Tergend…

Illustratie: Theo Onnes

Boer zoekt vrouw druipt verder. Kwestie van rekken en d’r bijblijven!
De keuzemomenten worden handig uitgesmeerd over drie afleveringen. Dat is 1.66666 dramatisch hoogtepunt per aflevering!!!
Daar zit je dan drie opeenvolgende weken de hele rit van bijna een uur voor uit! En als die assertieve boerzoeksters je dan ook nog de keuze van de boer door de neus boren, blijf ik achter met een kater. “Wie zóu ie nou hebben gekozen als zij ‘m niet voor was geweest?????” Dat blijft de vraag. Zeg maar gerust het ultieme boer-zoekt-vrouw- trauma. Zonder enige nazorg!
Duizenden gedesillusioneerde fans worstelen zich naar het ‘Tripje van Overblijvers’!

Herman ‘mocht’ al! Die had ook als eerste én zelf zijn keuzes gemaakt. Met Herman heb ik weer aan ander probleem. Hij blijft bij mij niet ‘hangen’! Ik probeer echt op te letten hoor, hoe onaangeboorde gevoelens zich manifesteren. Wacht op de momenten van ongekende emoties, die als bliksemschichten naar de oppervlakte komen en geladen hun uitweg zoeken in intense beroering waar de vonken vanaf spatten! Woorden gesmoord door brandende lippen!
Tevergeefs! Bloeiende liefdesbogen over bankjes voor twee, hand in hand de omgeving aanschouwend, doen mij belanden in een gedateerde film.

Marc wil nog wel een paar dagen mango’s plukken met Annekim. Uiteindelijk zou ik (naast zijn vreemde gevoel voor humor) zéker zijn afgeknapt op de heimelijke blik waarmee hij zich ervan vergewist dat Anke niet toevallig door het raam kijkt en geconfronteerd wordt met deze vorm van overspel! Ga ervoor of blijf alléén mango’s plukken.
Anke, zich door haar powernapje van geen kwaad bewust, wordt wreed gewekt door het duo. Annekim doet het voorwoord en Marc maakt slinks gebruik van Anke’s confusie na een uurtje slaap – arme Anke, ze woonde er al –
En oei (nog even…), die hebberige blik waarmee hij Yvon sommeert op te rotten, om zich eindelijk in alle privacy op Annekim te storten, onder toeziend oog van crew en camera’s,

Dan Olke! Die vouwt zich als mensgekleurde hulk om halfwattje Alberdien, na haar bekentenis dat het ‘bedrijfsafval’, in de vorm van afgekeurde kalfjes, haar tot emotioneel wrak zou maken. In de overweldigende omarming van ‘háár vent’ laat ze haar tranen de vrije loop. Ook Olke schiet vol. Dat deze vorm van ‘krûpen’ uniek is voor beiden, blijkt later wanneer Olke zich houterig aan Sandra vastklampt. Nog niet hersteld van haar blokkade als gevolg van Olke’s ‘grote stappen, snel thuis’ strategie, kan ze zich onmogelijk ontworstelen aan zijn onhandige hulkgreep. Overgeleverd aan het boer-zoekt-vrouw-trauma (met nazorg) straalt haar hele houding NEE uit, terwijl ze bedeesd ja zegt op zijn uitnodiging voor het tripje.

De pastoor heeft Riks keuze bepaald middels prayers and hugs.
Marit mag blijven nadat Eline is afgeserveerd omdat haar heidense instelling een gevaar is voor tere kinderzielen. “Je moet één lijn volgen!” – mijn lijn – Riks ligt er niet wakker van.
En dat gevoel?? Dat moet nog even komen… dus!
David worstelt met een heel ander probleem. Waarom geen twee voor de prijs van één?? Polygamie blijkt plots een verrijkende toevoeging aan het moderne leven in Roemenië!

Er ligt nog 1.66666 keuzemoment in het verschiet en het lijkt een echte te worden!! Ik neem het kabbelende geneuzel van de tripjes op de koop toe voor dit ultieme BZV moment!

Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!