Locatie: terras
Tijdstip: dinnertime
Keuken: vernieuwend, goed
Wij: tafel voor 2 + hond (eronder)
Binnen gehoorafstand: 2 tafels met elk een echtpaar
Tafel 1:
Man: 65+, snoever, bootschoenen, short (to short), shabby sleetse polo
— stoere zeezeiler look, maar zo fout —
Vrouw: wilde krullenbos, 60++, kaftanachtig veelkleurig gewaad
— absoluut ongeschikt zeiltenue —
Tafel 2:
Man: 60-65, gepoetste zwarte schoenen en zwarte sokken (temp. 27°C), chino korte broek in donkerblauw met keurig pijpje, gesteven overhemd
— latente snoever —
Vrouw: eind 50, chique instappertjes, onkleurige capri broek, gebloemd bloesje en passend vestje
— speelt verder geen rol —
‘Bootschoen’ gaat verzitten om onze hond te bekijken. Zo face-to-face vallen mij zijn enorme, bloedhondwaardige hangwangen op, die een perfect klankbord vormen voor het hete-aardappel-in-de-keel-geluid. Nadat we over en weer heel beleefd onze hond hebben geanalyseerd, keert Bootschoen zich verveeld van ons af.
Hij wendt zich tot tafel 2 en stort zijn ervaringen met zeer bijzondere en buitengewoon zeldzame rashonden uit over ‘Chinobroek’ & partner. Vermoeiend lijkt me; zowel het chronologisch vertellen van het (eindeloze) verhaal alsook het dapper volhouden van de geaffecteerde klanken.
Nog veel uitputtender zal het zijn dit alles te moeten aanhoren. Maar daar heeft Bootschoen geen boodschap aan, hij heurt zichzelf graag! Zelfs ‘Kaftan’s’ poging tot deelname wordt straf genegeerd!!
Chinobroek heeft nooit honden gehad en ook geen bijzondere raskatten, kampioendravers of –springpaarden. Hij is dus genoopt tegengas te geven met andere overtreffende-trap-ervaringen.
Chinobroek mist de aardappel, maar bedient zich van ingestudeerde slepende s-klanken waar Sean Connery patent op heeft.
Nu gaat het opbieden los!! Via het huidige etablissement (…”áánrader voor mensen met smaak!” … met dank…), naar exotische vakantiebestemmingen, vakantiehuizen, lofts, auto’s met mínimaal 4 dikke uitlaatpijpen en véél PK’s, rijke vrinden tot warempel, BN’ers!
Topkoks, zangers, acteurs, modekoningen zijn of waren kind aan huis.
— ik smul —
Bootschoen versus Chinobroek: het verbale vérpissen is begonnen.
Ik probeer de stand nog bij te houden, maar verlies me in de meest fantastische verhalen met een uiterst dubieus waarheidsgehalte!
Naast het heerlijke eten genieten we deze ‘titanenstrijd’!
Ze staan er, die kleine jongetjes langs de sloot; wíe plast het verst??
Jeanette
Volg/like Midlife Pleasures nu ook op facebook
Deel dit verhaal makkelijk met anderen via onderstaande links
7 pings
Naar het reactie formulier