Je durft het woord bijna niet meer uit te spreken; de ene crisis volgt de andere op. Het gebruikt ook lekker makkelijk; elke situatie kán (eventueel, mits, als, stel) in een crisis uitmonden. Huwelijkscrisis, bankencrisis, welzijnscrisis, huizencrisis, voedselcrisis, kabinetscrisis, drankencrisis, coronacrisis, klimaatcrisis, relatiecrisis enzovoort.
Een beetje hypochonder kan zijn hart ophalen in de opeenvolging van crises!!
Ik hou het hier even bij één: de identiteitscrisis!
Mijn identiteitscrisis ligt (op dit moment…) niet op persoonlijk vlak.
Meer bij een onderwerp wat de laatste jaren beetje deel van mijn leven geworden is, mij na aan het hart ligt, uitlaatklep is en waar ik vrolijk van word (meestal)!
Het is Midlife Pleasures, mijn blog, waar de identiteitsschoen wringt!
Een paar quotes uit mijn welkomstwoord vier jaar geleden:
“Goed plan om wekelijks de belevenissen hier te volgen.
De kracht van de meeste verhalen is dat het op z’n minst een glimlach teweegbrengt.
Zie elk van deze schrijfsels dan ook als een antidepressivum voor even!…
… Midlife Pleasures heeft uiteraard te maken met de overgang, de midlife jaren en de daarbij behorende achtbanen….
… Op de bijsluiter zou ik willen vermelden dat de therapeutische werking van mijn verhalen niet wetenschappelijk getoetst noch bewezen is! Maar humor, zelfspot, herkenning en hier en daar een tikje melancholie mogen onbeperkt worden ingenomen!…”
Ik was zo klaar met het geklaag en gezeur over de overgang!
Zelfs in deze levensfase lag de humor immers op straat, klaar om opgepakt te worden!! En Midlife Pleasures was daarvoor het perfecte podium!!
Het probleem is dat ik ben ingehaald door de naam van mijn blog.
Die typisch overgang-gerelateerde shit is een beetje voorbij.
Wat zich nu aandient (want het blijft lachen…) is onder meer de aftakeling van het fysiek! En dat is steeds minder te koppelen aan hormoonschommelingen; zie hier het ontstaan van een identiteitscrisis!!
Dekt de naam mijn lading nog wel?? Of zit ik mijn overgang nodeloos uit te rekken ten behoeve van?
Wordt het tijd voor een volgende stap? — hoe gebrekkig soms ook —
In wezen zijn de meeste quotes van mijn welkomstwoord nog van toepassing, maar dat ‘Midlife‘ van de ‘Pleasures’ zit me dwars! Op meerdere fronten!
Is mijn Midlife voorbij? Wat betekent dat?
Dat ik nu ben aanbeland in de ‘laatste fase’???
Mijn hemel, néé toch??
Is er dan een naam voor het niemandsland waarin ik mij nu bevind?
Ja, er bestaan termen voor mijn levensfasen.
Good old ontwikkelingspsycholoog en psychoanalyticus Erik Erikson (1902-1994) vertaalde de mij restende fases als volgt:
De laatste twee stadia in de psychosociale ontwikkeling volgens Erikson
7. Middelbare volwassenheid
Leeftijd: 35 tot 55 – 65 jaar
Levenstaak in deze fase: Generativiteit versus stagnatie
Deugd: Zorg
8. Late volwassenheid
Leeftijd: 55 – 65 tot de dood
Levenstaak: Ego-integriteit versus wanhoop
Deugd: Wijsheid
FUCK!! FUCK!! Waarom ben ik in godsnaam gaan googlen?
Waaróm wil ik alles benoemen?
Hoe blij kun je worden van bovenstaande kennis? En welke keuze maak ik dan?? Blijf ik nog ff vrolijk hangen in mijn ‘middelbare volwassenheid’ of dompel ik mezelf al in ‘ego-integriteit versus wanhoop’ van late volwassenheid??
Welke crisis roep ik hier over mezelf af??
FF chill, terug naar zen!
Heb jullie meegenomen in mijn identiteitscrisis en vraag nu feedback en/of nazorg!!
Dobberen we verder onder de Midlife Pleasures vlag of gooien we het roer om en varen vrolijk verder onder een veelbelovende nieuwe naam in sprankelende outfit?
Heel graag jullie idee hierover!! Mag ook per mail!
Jeanette
Delen is lief! Makkelijk via onderstaande links of faceboook
8 pings
Naar het reactie formulier