Losse eindjes…


Als notoire globetrotters, zijn we in de afgelopen 12 jaar twee keer van camping gewisseld!!…
En in het totaal 5 keer van plek!…
In alle gevallen noodgedwongen moves, vanwege administratieve onvolkomenheidjes…
Deze onvolkomenheidjes brachten ergernis, maar ons ook op nieuwe plekken; achteraf steeds naar volle tevredenheid!

Ons huidige stekkie (zeven jaar) is een fijne plek. Behalve stoere, bolle zuidwestenwinden-plus-10, weinig te vrezen. Dus als het werk het toelaat zitten we daar!
In de loop der jaren beleef je zo het één en ander, met buren, overburen en andere veld- of campingbewoners.
Er ontstaan vriendschappen — vaak vanuit lichtelijk- tot extreem bizarre voorvallen —, noaberschappen, “Ook goeiemorgen”s en ‘oppervlakkigjes’.
Héél af en toe treffen we onmiskenbare antipathieën — waarvan het ‘walg-gehalte’ explosief groeit sinds mijn midlife-gekenmerkt-door-kort-lontje —

Nergens is sociale-media-zonder-internet zo krachtig als op de camping!
De roddels en andere wetenswaardigheden flitsen over de velden met de snelheid van het licht. Onderwijl aangepast aan de sensatiezucht van de boodschapper.
Gezien onze plek aan het ‘voeteneind’, krijgen wij de mooiste, gruwelijkste, meest fantastische en meest tragische verhalen.

Soms met een te vroeg of onjuist aangekondigd overlijden, huwelijk of scheiding!!
Ons rest nuchterheid, gelardeerd met een korreltje zout, hoor en wederhoor.
En, bij twijfel: zien is geloven!

Maar toch, ergens schurkt elk verhaal aan de rand van een waarheid.
Kleine drama’s sijpelen door in het collectieve camping-weten.
Plots komt Nel nog maar alleen; haar man in de winter gestorven.
En leidde de, onbedoeld met velen gedeelde, onenigheid tussen Hanna en Aleid tot de
definitieve breuk in hun relatie.

Hanna is teruggekomen met Saar, de nieuwe Aleid.
Paul wandelt nog wel, maar nu zonder zijn schaduw, de oude, grijze Labrador Harald.
En zo wordt het leven ons voorgehouden, ook op de camping.


Maar het allerergst zijn de losse eindjes!!
Plaatsen die, in tegenstelling tot voorgaande jaren, leeg blijven.
Het onafgemaakte verhaal van de plek en zijn bewoners.
Gonzen de roddels normaal gesproken rond, nu blijft het angstvallig stil.
Níets weten overtreft de fantasie.
Losse eindjes zijn krabbende draadjes; irritant tot iemand ze afknipt.
Alles weten maakt niet gelukkig (zeggen ze).
Dus gissen we een happy end aan die ene lege plek!

Jeanette

Deel met wie je een midlife pleasure momentje gunt! Makkelijk, via onderstaande links!

Geef een reactie

Your email address will not be published.