Rommel langzaam wat naar m’n verjaardag.
By libben en wolwêzen (vrije Friese vertaling van Deo volente) komende vrijdag zevenenzestig! En dus AOW!
Waarom schreeuwt mij dat in hoofdletters toe? Die O sijpelt ook zonder nadruk wel door in mijn bewustzijn.
Eén klein, vriendelijk hersengebiedje laat mij nog steeds geloven dat míjn jaren niet tellen; eeuwige jeugd lacht mij toe!
Helaas overruled de cerebrale cortex dit gebiedje steeds vaker en komen de signalen van het falende fysiek luid en duidelijk door.
De vraag: “En hoe gaat het nu met jou?”, noopt steeds vaker tot het antwoord: “Ga zitten, ik zet koffie!”…
Dacht ik dat ‘het rondje fysiek’ (https://www.midlifepleasures.nl/midlife-issues/tanende-fysiekjes/) een vrouwendingetje is; tegenwoordig komen ook de partners (mits echte O’s!) aan bod, waardoor een onverwachte reeks aan écht serieuze ellende voorbijkomt!!
Bespeur zelfs een licht competitief elementje.
Van een akelige depressie, tot een lichte TIA met bijna volledig herstel, tot een goedaardige hersentumor die succesvol is verwijderd, maar restverschijnselen vragen om een lang revalidatietraject.
Ik kon meedoen in het rondje hersenaandoeningen: “Mijn man heeft Parkinson!”
Mijn status veranderde subtiel: “Parkinson is een erg nare ziekte!!”, waarna Ernst-Daniël Smid en Rob de Nijs als trieste Parkinson iconen de revue passeren.
Ik wees trots naar Y! Mijn sterke, actieve en verder gezonde Parki met tremor!
— heb me, na dit rondje, niet meer aan zoiets aards als beginnende doofheid gewaagd; was even benieuwd hoe lang de ontkenningsfase elders duurt en mijn tekortkomingen in spraak en articulatie alom worden herkent —
Maar goed, de zestiende zevenenzestig! Benieuwd wanneer ik mijn eerste ‘basispensioen van de overheid’ ontvang en wat ik ermee ga doen!
Nodigt het uit tot bubbels en een exquise hapje met mijn lief of verdwijnt het roemloos in de huishoudpot??
Laat het weten in mijn volgende blog
Jeanette
5 reacties
Naar het reactie formulier
Ik weet hoe je je voelt…. heb het afgelopen week aangevraagd. Ben in december aan de beurt. Ik noem het heel vrolijk: A(lles)O(ntkennen)W(erkt ook). Met de nodige artrose links en rechts, net een staar operatie achter de rug (huh…??? Staar is toch voor oude mensen…?). Zucht….toch denk ik dan maar: we mogen niet klagen als je je blik over de wereld laat gaan. Journaal kijk ik achteraf, dan kan ik doorspoelen waar het tè erg wordt…kan er niet meer tegen….. Dus rechte rug, borst(en) vooruit en genieten van wat er wel is. En ach dat geld wat we krijgen vindt zijn weg wel…. Alvast Van Harte Gefeliciteerd!!
Author
Dankjewel!!
Hahaha, ontkennen is ook een tactiek! Struisvogels zijn ook happy!! Maar we herkennen elkaars ‘schuitje’!
Gut, idd, de staaroperaties!! Die was ik al weer vergeten in alle aanpak van de onder-onderdelen!!
Neem een lekker glaasje op je eerste aow en ik hoop dat je er nog heel veel jaren van kunt genieten!!
Dank voor het bijpraten.
Enneuh, voordat/als ik het vergeet, Cheers to the years . En Drees
Author
Dankjewel! We toosten binnenkort wel even op beide!!
Ha Jeannette, daar ben ik weer en buurman’s leed troost is op z’n plaats. Toen ik 60 was en een bergwandeling had gemaakt, ik moet zeggen een hele stijle berg beklommen, was de terugweg een drama. Mijn knieën dus. Achterstevoren heb ik het laatste deel gelopen. Dit jaar, 69 inmiddels kreeg ik na een bezoek aan een orthopeed de reactie dat mijn knieën een leeftijd adequate artrose hebben en dat ik geen bergen maar heuvels nog heel goed kan beklimmen. Ikkke blij. Ik had visioenen van operaties etc…en nu kom ik er zo goed vanaf. Dus….de meeste klachten zijn leeftijd adequaat. 🥳 Fijne verjaardag en welkom bij de AOWers….Er komen gouden tijden aan.