… be eaten!! Afgelopen week ‘predator week’ op National Geographic. Ik geniet vaak van de prachtige opnames maar soms treedt een soort verzadiging op. Wanneer gnoes zich keer op keer in de rivier storten en de pechvogels in de ‘death-roll’ onder water verdwijnen. Gevolgd door een evenredig aantal zebra’s, die zich terzelfder tijd óók via eeuwenoude, uitgesleten paden naar de rivier verdringen.

Het soort overlevering waarbij ik me afvraag waarom ze niet een kilometer verderop oversteken? Daar waar het water minder diep is en de oevers niet stijl? Me afvraag wanneer de eerste matriarch opstaat, die de situatie met frisse blik in ogenschouw neemt en de adviezen van haar voorouders terzijde legt, omdat de reis vraagt om nieuwe inzichten…??
‘Wie zich aanpast aan veranderende omstandigheden overleeft’ wist Darwin ons mee te geven. Tal van levensvormen zijn hier het (nog) levende voorbeeld van. Naast (micro) organismen en andere ieniemienies, spreken bijvoorbeeld krokodillen, neushoorns en hyena’s meer tot mijn verbeelding.

Dat tal van deze survivors nou niet de meest sympathieke wezens lijken, zou een leermoment kunnen zijn voor al die empathische softies die maar blíjven uitsterven? Ik popel om de ‘pack leaders’ in de gnoe- en zebrakuddes in het oor te fluisteren dat het tijd wordt voor een nieuwe aanpak!! Maar zelfs het aantal nakomelingen is afgestemd op grote verliezen.
— kanonnenvoer, maar dan in dierlijke variant?? —

Naast het feit dat ik niks te fluisteren heb in wat voor oor dan ook aldaar, ben ik na tientallen verliezen van kuddegenoten, schattige kalfjes en kreupele achterblijvers hélemaal klaar met de ‘predator week’!! Én met mijn eigen hypocrisie; want of de slachtoffers worden opgevreten door één van mijn sympathietjes of door een antipathietje, maakt ook een wereld van verschil!
Ik gún de solitair levende cheetah-moeder met vier wolkjes van welpen álle antilope kalfjes, terwijl de als Hannibal grijnzende hyena’s best wel een keertje kunnen overslaan!!
Ik besluit te wachten tot een meer vredelievende periode aanbreekt in de uitzendingen van NG.

Maar ‘predators’ leven niet enkel in de tropen. Oer-Hollandse jagers bevolken huis en tuin!

Naast hond en kat, herbergt de tuin ware killers. Zoals egels, met een voorkeur voor vlees van levende prooien! Jagen op dieren die wij liever kwijt zijn, dus ‘onze’ egel kan niet bloeddorstig genoeg zijn! Ze jagen ’s nachts, dus in mijn vredelievende periode kan ik rustig mijn ogen sluiten voor moordpartijen buiten de deur.

Probeer het voortbestaan van de nuttigen wél te stimuleren, teneinde evenwicht te bewaken. Zo zet ik mij in voor de spin die onverhoeds zijn territorium in mijn slaapkamer heeft ingericht. Voor mij net iets te dichtbij. Ik besluip deze achtpotige carnivoor met een glas en een stevig stuk papier, en drop hem vervolgens buiten in een meer passende leefomgeving.

Onlangs nog! Ik vertelde spinnemans ter geruststelling, dat er buiten een veelheid aan kansen is om vliegen te vangen en dat deze ‘deportatie’ niet uit vijandig oogpunt plaatsvindt!! Terwijl ik naar buiten loop, zie ik een steekmug (ook zo’n bedenkelijke survivor…) tegen het behang geplakt. — muggen zitten op mijn sympathie-meter op het niveau van piranha’s!! — Zo’n mug sla je ook niet ff dood, omdat ze dan postuum een herinnering op je muur achterlaten. Dus besluit ik mug ‘en passant’ mee te nemen in het glas. Geoefend lukt dit in één beweging.

Maar vóór ik echt in de gaten heb wat er gebeurt, heeft de spin zich op het insect gestort en zijn kaken stevig in het ongediertje gezet. Al stuiptrekkend geeft het vampiertje de geest!!!
Met open mond realiseer ik mij dat ik hier van zéér nabij én live meemaak wat ik op NG probeer te vermijden!! ‘Mijn’ predator de hemel in prijzend om zijn heldhaftige optreden, zoek ik de perfecte plek voor hem in de tuin.

Met een handkus wens ik hem goede jacht en een lang en gelukkig leven met veel nakomelingen!!

Sjoddy, Jeanette

Leuk als je deelt! En makkelijk, via onderstaande links!
Of geef je mailadres door op info@midlifepleasures.nl en ontvang het laatste nieuws!